select A.*, b.X
from A
cross join (select B.X from B where B.Val=A.Val) b

select A.*, b.X
from A
cross join (select * from B) b
where A.Val = b.Val

 قانون قلمرو دید Derived Table ها محدود به  CROSS JOIN نیست و در همه انواع Join این قانون بر قرار است: OUTER و INNER و حتی UNION.
این قانون در تضاد با قلمرو دید Correlated Sub-query است. در Correlated Sub-query جداول و ستون های SELECT پدر در قلمرو دید Sub-query است. Sub-query به ازای هر ردیف کوئری اجرا می شود بنابراین سایر ستون ها و جداول در دسترس هستند:

select A.*, (select B.X from B where B.Val=A.Val) as X
from A

یک راه ساده برای درک تفاوت بین CROSS APPLY و CROSS JOIN  دانستن همین اختلاف در قلمرو دید است.  CROSS JOIN با یک Derived Table جوین می شود اما CROSS APPLY بر خلاف ظاهرش در حقیقت یک Correlated Sub-query را روی هر ردیف اعمال می کند.
بنابراین می توانیم کوئری اول را به این شکل بنویسیم:

select A.*, b.X
from A
cross apply (select B.X from B where B.Val=A.Val) b

 از آنجایی که ما یک CROSS APPLY اجرا کردیم نه یک CROSS JOIN پس A.Val در قلمرو دید ماست و کوئری به درستی اجرا می شود.
همین قوانین در مورد Table Valued Function ها هم صادق است:

select A.*, B.X
from A
cross join dbo.UDF(A.Val) B

باز هم این کوئری معتبر نیست چون A.Val خارج از قلمرو دید است و بهترین کاری که تا قبل از ۲۰۰۵ می توان کرد استفاده از یک Correlated Sub-query است:

select A.*, (select X from dbo.UDF(A.Val)) X
from A

اما اگر تابع UDF بالا بیش از یک ردیف بر گرداند خطا می دهد. از نسخه ۲۰۰۵ به بعد اکنون می توانیم اینطور بنویسیم:

select A.*, b.X
from A
cross apply dbo.UDF(A.Val) b

از نظر Performance به طور کلی APPLY از JOIN ضعیف تر و Correlated Sub-query ضعیف تر از Derived Table است. با این وجود چرا باید از APPLY به جای Correlated Sub-query استفاده کنیم؟ چون قدرتمند تر است!

CROSS APPLY می تواند چند ردیف را برگرداند

select A.ID, b.Val
from A
cross apply dbo.ParseCSV(A.CSV) b

وقتی تابع ParseCSV() چندین ردیف را برمی گرداند مانند این است که ما خروجی تابع را با جدول A  جوین کرده ایم و هر رکورد جدول A را به ازای خروجی تابع تکرار کرده ایم. کاری که باCorrelated Sub-query نمی توانستیم انجام دهیم.